2013, ജൂലൈ 28, ഞായറാഴ്‌ച

വെയില്‍ത്തുണ്ടുകള്‍

ഉള്ളറകളില്‍
നീ ഒളിപ്പിച്ചുവച്ചത്
എന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ആധിയും കരുതലും

ആയിരം നാക്കുള്ള
നിന്റെ മൌനങ്ങളെ ചുംബിച്ചെടുക്കാന്‍
എന്റെ പേനയും
നോവും
പണിയായുധങ്ങളും
തികയാതെയാവുമോ?

കാലമാണ്
അതിതീവ്രമാം വിപത്തിന്റെ
നോവലാണ്

കാഴ്ചയാണ്
കണ്ണ് ചെന്നെത്താത്ത
തേങ്ങലാണ്

തൊട്ടുതൊട്ടറിയലാണ്
പൊള്ളുന്ന വിരലുകള്‍
പൊട്ടിച്ചെടുക്കുന്ന
വെയില്‍തുണ്ടുകള്‍
നീയാം അക്ഷരങ്ങള്‍

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ